Montargis - Altorf

Degene die mij een beetje kent, weet dat ik altijd interesse heb in mijn stamboom en afkomst. Een neef van me, Ton Altorf, inmiddels niet meer onder ons bracht voor mij ooit een bord mee uit het plaatsje Altorf, en vanaf dat moment heb ik het vast voornemen gehad om daar een keer naar toe te gaan. Het plaatsje ligt in het grensgebied van Duitsland en Frankrijk. Maar daarover een volgend verslag.

We vertrekken vanuit Montargis naar deze streek, en doen dat in twee etappe's.

Eerste rit is naar de buurt van Nancy, we rijden grotendeels binnendoor, want de snelwegen zijn hier duur, en niet het ergste, ook nog doodsaai. Na Troyes gaan we toch maar een stuk over de Peage, de prijs valt mee. Een tientje voor een stuk van zo'n 80km. De reden van de vele tolwegen is dat de fransen geen wegenbelasting betalen, en de rekening voor goede snelwegen op deze manier krijgen te voldoen.

Ook de rustplaatsen zijn om een puntje aan te zuigen, netjes, en van alle gemakken voorzien. Daarbij, langs de andere doorgaande wegen is nergens gelegenheid om Kaya los te  laten lopen. Dat beestje moet toch zeker ook zijn benen kunnen strekken. De peages hebben dus ook wel voordelen.Maar na een rustpauze en even een flink stuk doorrijden toch maar weer naar de binnendoorweggetjes.

Het is gewoon stukken mooier en afwisselend daar. Na een rit van in totaal enkele uren zijn we vlakbij Domremy-la Poucelle. Op het laatste stuk van de rit zien we op het hoogste punt van deze omgeving een reusachtige basiliek staan. Misschien iets voor straks, maar eerst de camping op. Een camping Municipal, die over het algemeen slecht bekend staan, maar die van dit dorpje is uitstekend. Frisse en mooi geschilderde toiletten en wasruimtes. Leuke decoraties op de wanden, en een net kampeerterrein met ruime grote plaatsen. Na het opzetten van de voortent, en een korte rust gaan we de buurt verkennen.

De Basiliek is snel gevonden, en op het voorterrein is het een drukke bedoening. Het blijkt dat de basiliek is gebouwd ter ere van Jeanne D'arc, een heilige en volksheld in Frankrijk. Ze is in dit dorpje geboren rond 1400, en dat zul je weten ook. Overal kom je beeltenissen van haar tegen, en een groot wit huis met een schuine gevel blijkt haar geboortehuis te zijn.

De drukte voor de basiliek is vanwege een spektakelstuk wat hier twee weken lang elke avond is opgevoerd, we zijn jammer genoeg twee dagen te laat om het mee te mogen maken.... erg jammer. In het dorpje hebben we ook nog de Maas gekruist, een hier nog smal en klein riviertje.

We eten van de nieuwe Cadac, die prima geschikt is om lekkere sjasliks op te bakken. Een stokbrood en salade maakt de maaltijd kompleet...nou ja, ook een goed glas wijn hoort erbij. We wanen ons al bijna echte fransozen.

De volgende morgen weer vroeg op, de tweede etappe naar Altorf staat voor de deur. Iets minder dan 200 kilometer, dat moet goed te doen zijn. Onderweg komen we steeds borden tegen "La Fortresses de Chatel". nooit van gehoord, en we besluiten daar onze eerste pauze te houden. We parkeren de auto en caravan voor het gemeentehuis (Mairie). Een klein wandelingetje met Kaya brengt ons bij een complex van ruines, niet te bezichtigen zonder gids, maar ze hebben vergeten overal de juiste bordjes te plaatsen...haha.

Dus toch een groot gedeelte gezien van deze stad die eeuwen geleden boven op de berg werd gebouwd. Ter bescherming van de streek en haar inwoners. Meters dikke en hoge muren moestende vijand tegenhouden. Deze streek is dus al heel lang het strijdtoneel tussen germanen en fransen. De laatste twee eeuwen werd hier nog stevig gevochten tijdens de Frans-Duitse oorlog van 1870, WWI en WWII.

Terugekomen bij de auto blijkt de caravan een kapotte band te hebben, ook dat hoort bij het reizen. Een reserveband erop en wat gerommelmet een krik die niet echt wil, maar het lukt.

Wat verder op een Frans oorlogskerkhof met gesneuvelden van de eerste wereldoorlog. Indrukwekkend en ook weer interessant. Nog even het register door gebladerd of er toevallig geen Altorf begraven ligt. Nee dus, misschien wel gelukkig ook maar.

Daarna lachen om en plaatsje met de naam Mutzig....we voelen ons dus even mutsig..haha, en besluiten daar straks toch naar toe te gaan om ons te vereeuwigen met het plaatsnaambordje. Lol.

Maar eerst naar de camping. Altorf heeft er helaas geen, dus gaan we naar Molsheim. Daar willen we de camping op, maar de beheerder wil mijn paspoort vasthouden tot in ingeschreven ben.... dat blijkt pas morgen te kunnen (het is pas 4 uur smiddags). Ik ga daar niet mee akkoord, en vraag mijn pas terug. De man wil dat niet geven, en ik eis het terug van hem. Hij snapt blijkbaar niet dat je zo een belangrijk document niet ergens achterlaat. Ik houd mijn poot stijf, en we gaan op zoek naar een andere camping. Gevonden in Obernai, zo'n 5 kilometer verderop, een hele mooie municipale, die meer dan 150 goede nette plekken heeft, met elk een stroomaansluiting, water en zelfs een afvoer. Ook WiFi is hier geen probleem.

Na de caravan te hebben opgebouwd, een bakkie koffie uit niet onze ook kapotte Senseo, gaan we snacken vandaag.... En dan nog even naar Mutzig, om de foto te maken. Blijkt er ook een Fort Mutzig te zijn.

We volgen de bordjes, en rijden een militair gebied in. We mogend de weg niet verlaten, en komen bij een fort aan dat is aangelegd nog voor de eerste Wereldoorlog door Keizer Wilhelm II. Het eerste en toenmalig grootste ondergrondse verdedigingswerk. Bezoeken zit er op het late tijdstip niet meer in, en erg veilig voelen we ons niet op de verlaten parkeerplaats. Overal bordjes pas op voor mijnen en explosieven, en ook horen we op een afstandje het geluid van geweren. Dus toch maar weer snel vertrokken na wat foto's.

Een enerverende dag, nog een twee uurtjes schrijven en dan ons bedje in. Altorf staat voor morgen op het programma.