Ouro Preto

29 mei 2022 - Ouro Preto, Brazilië

Het was vanaf het begin van onze vakantie al een probleem om contact te houden met het internet. Al voor we goed en wel de luchthaven van Sao Paulo hadden verlaten een eerste bericht van onze internetprovider. Uw tegoed is minder dan 3 Euro...etc etc. Dit bericht kwam na het bekende riedeltje als je in het buitenland komt...een telefoontje naar NL kost 1,73/minuut, gebeld worden 0,93/min.  Belachelijke prijzen, maar zonder internet ben je nergens meer tegenwoordig. 

DSC_1086      DSC_1084

Dus opgewaardeerd voor 40 Euro, of wel 4Gb. een paar uur later het bericht dat het tegoed nog maar 3 Euro was... Oeps... dan maar op de telefoon van Anita alles uitgeschakeld. Twee dagen later bij mij het zelfde, uw tegoed is nog 3 Euro... ook hier opgewaardeerd, nu met 10 Euro, 1 Gb dus. Even op internet iets opgezocht, en zegge en schrijven 20 seconden na het opwaarderen was dit tegoed alweer op....

Het lijkt wel of er iets mis is met onze telefoons. HollandsNieuwe niet te  bereiken, want het is net 18:00 uur geweest. hier was het net 13:00, maar ja, ik bel morgen nog wel een keer. Weer geen gehoor, niemand te bereiken, dus via een Whatsapp met Marleen gevraagd of zei wil bellen....  Na 5 minuten belt zij terug, weet je wat voor een dag het is vandaag?  Ja dat weet ik donderdag... Oh Oke, Hemelvaartsdag dus, iets wat in Brazilie niet gevierd wordt. Volgende dag een nieuwe poging, weer in een wachtrij, onbetaalbaar dus. Marleen belt nog een keer, en komt na 10 minuten terug op Whatsapp...

Het blijkt dus dat een zielige Mb gebruikt in Brazilie bij HollandsNieuwe 4 Euro kost. Pure oplichting dus. Met het advies om een kaart voor mijn telefoon in Brazilie te kopen. Dat had ik zelf ook al bedacht, en de dag ervoor ook al 2 kaartjes gekocht van 6 Gb per stuk voor 3Euro. 

DSC_1094

Maar die zijn niet bruikbaar als je geen sofinummer hebt in dit land. En als je dat wel hebt, vragen ze je ook nog naar een identiteits bewijs. Dus onbruikbaar, ware het niet dat wij ze hebben geregistreerd op de naam van Maria Clara. Bij mij werkt het wel, Anita heeft nog steeds geen data of beltegoed, maar dat is niet zo heel erg.  Een hele boel stress rijker en geld armer weten we dat ook weer voor de volgende keer.

DSC_1147 DSC_1148

Afijn, we zijn nu op weg naar Ouro Preto. Vrij vertaald "Zwart Goud". De vroegere hoofd stad van de staat Minais Gerais. Staat, geen provincie, want het is een beetje hier net zoals in de VS. Het land is een samenstelling van staten, die weer opgedeeld zijn in streken. De reis verloopt goed, niet zo'n hele slechte wegen zoals de weg naar Tiradentes gelukkig. Het overgrootste deel is goed geasfalteerd, een enkele wegomlegging daar gelaten. De grootste daarvan was dichtbij Ouro Preto zelf, hier is een paar maanden terug een grote aardverschuiving geweest ten gevolge van heftige regenval. Over een stuk van een paar honderd meter is de weg dus helemaal verdwenen, maar er wordt hard gewerkt om alles weer in een goede veiligere staat te brengen.

Na aankomst in deze historische stad die veel toeristen trekt en door een universiteit ook door veel studenten wordt bevolkt, wat wat leven in de brouwerij brengt, gaan we de stad in om wat te shoppen. Ik ben per slot van rekening nu met 2 vrouwen, Anita en Dani (de moeder van Clara). De rest van de familie is terug naar Pinda, vanwege examens en werk.

Hierna heerlijk gegeten in een restaurant wat gevestigd is in een statige villa, hier werd vroeger de administratie bijgehouden van de gouddelving. Na het eten terug naar de Pousada, wat best wel een opgaaf was in deze stad die gebouwd is op de bergen, want heuvels kun je dit niet meer noemen.

De volgende dag na het ontbijt gaan we een goudmijn bezoeken hier vlakbij. 7 minuten lopen zegt Google Maps..... het werd een half uur omdat het voetpad eigenlijk alleen maar bestand uit trappen naar beneden. 

DSC_1089 DSC_1090 DSC_1091

DSC_1092 DSC_1093DSC_1098

De goudmijn zelf is een juweeltje, de eigenaresse van de winkel, een oude dame van ik schat toch wel 80 jaar heeft deze verkregen toen ze een ander huis kocht. Ergens in de tuin werd een soort van grot gevonden, wat later dus deze verlaten goudmijn bleek te zijn.

DSC_1106 DSC_1109 DSC_1111

Hij wordt nu dagelijks bezocht door vele toeristen die er een leuke interessante rondleiding krijgen zelfs in de engelse taal. Het goud is hier gevonden rond het kwartsgesteente, en werd door slaven uit de mijngangen gehaald in de vorm van stenen. Door deze kopat te slaan met een hamer en beitel, werd het goud er uit verkregen. Na het weer te wassen en te zeven, zoals je zo dikwijls ziet in oude films kwamen de goudkorrels te voorschijn zodat zij in goudstaafjes konden worden gegoten.

300 slaven waren hier 14 uur per dag mee bezig, en zaten veelal ondergronds in donkere ruimtes te hakken en te boren. Dynamiet hadden ze niet, dus als er grof geweld nodig was deed men dat door een rond gat te hakken, daar ging dan buskruit in dat vervolgens met een klap van een hamer tot ontploffing werd gebracht. Dit zal best wel wat mensen(slaven)levens gekost hebben.

DSC_1116 DSC_1115

Sommige gangen waren echt krap, en de allerkleinsten gingen daar in. ook kinderen dus. De jongens werden daarbij op een leeftijd van 12 jaar gecastreerd, zodat ze niet meer groeiden...

Na de rondleiding lopen we met een omweg terug naar de Pousada, weer een stevige klim omhoog, onze kuiten doen er nog van zeer... Een uur rust genomen om dan 8 kilometer verderop naar een waterval te gaan in het natuurpark van Andorinhas.

DSC_1151 DSC_1160DSC_1167

Met de auto een hele steile weg door een volksbuurtje waar de loslopende honden, katten, paarden en kinderen hettot een heel avontuur maken. en dan heb ik het niet eens over de brommers, motoren en auto's die je passeren of tegemoetkomen. De aanblik van wat we daarna zagen maakte alles goed, wat een prachtig stuk natuur. Watervallen die wel niet zo hoog zijn, maar door het rode ijzerhoudende gesteente is het een lust voor het oog. Even later verdwijnt de stroom onder de grond om tweehonderd meter verder weer gedeeltelijk zichtbaar te worden, maar je moet echt op je gehoor geen zoeken waar de stroom water is gebleven.

DSC_1171 DSC_1197DSC_1194

Dan ineens zie je wat door de natuur ingesleten ronde gaten waar in natte tijden dus gewoon het water onderdoor stroomt.

DSC_1192 DSC_1201 DSC_1204

Ik laat het jullie gewoon zien in de vele foto's, want het is niet echt goed te beschrijven, kloven van 4 - 5 meter diep en afgronden die gelukkig goed afgezet zijn....

Ik zie jullie snel weer om te kletsen over instortende plafonds en andere zaken...Oh ja, dit plaatje wilde ik jullie niet ontzeggen...

DSC_1206 

Foto’s

1 Reactie

  1. Tante els:
    30 mei 2022
    Jeetje wat een afgrijselijke verhalen over het leven van slaven. Verschrikkelijk!
    Mooie verhalen verder en ook foto's! Geniet er lekker van!