Serra da Canastra

17 juni 2022 - Capitólio, Brazilië

14 Juni zijn we vanuit Pinda gereisd naar Mirassol, een kleine stad op zo'n 800 km. We hebben een aantal weken geleden al besloten om dit niet te gaan rijden, want dat kost ons 2 dagen van ons verblijf hier. Dus een vliegticket gekocht en met een binnenlandse vlucht naar Sao Jose de Rio Preto, een klein vliegveld op een paar kilometer van het huis van Higor (zijn ouders). 's-middags al gelijk het bedrijf van zijn familie bezocht, een fabriek in stalen en aluminium deuren en ramen. Een echt familiebedrijf waar alle ooms en tantes, neven en nichten wel zo'n beetje werken. Ze bezitten ook een kleine oude farm, die gebruikt wordt om samen te zijn buiten het werk om, ook deze farm hebben we bezocht. Deze familie is een hele hechte groep dus.

DSC_1522 DSC_1532 DSC_1534

De volgende dag gaan we weer op reis, Higor en zijn broer Jáo willen ons een hele mooie plek laten zien. De Serra da Canastra, ligt ook in de staat Minais Gerais, waar we al eerder waren in deze reis. Maar de Serra ligt toch wel een paar honderd kilometer van Ouro Preto. De Serra da Canastra is een berggebied met reusachtige kloven en ravijnen waar dan de Rio Turvo en Rio Grande door heen stromen. Vele watervallen en al met al een heel onherbergzaam gebied. We vertrekken om een uur of negen en komen om drie uur in de  middag aan, net op tijd om na het inchecken in een Pousada door te rijden naar watervallen van Retiro Vikings. Eerst een kilometer of 30 over een landweg, soms verhard, soms niet, maar dat maakt weinig uit. Het is maar goed dat we een Jeep meehebben, want het is anders niet te doen. Soms loopt er ineens een ezel op deze weg, dan weer een kleine kudde koeien of een paard... Daarna krijgen we weer een stukje snelweg, maar al snel zijn we nu in een aflevering belandt van "de gevaarlijkste wegen ter wereld" Het is moeilijk om te beschrijven, soms gaat het over bruggetjes van niet breder dan de jeep. Als ik rechts uit het raam kijk, kijk ik de diepte in, 50 meter is daar niks.

DSC_1541 DSC_1545 DSC_1555

Dan komen we aan bij de laatste waterval in deze serie van vijf, we stappen uit en dalen over de rotsen af. Door een stukje prikkeldraad weg te trekken kunnen Higor en ik verder naar beneden... Bij de tweede waterval blijven Anita en Jáo daar boven achter omdat het wel erg inspannend wordt. We gaan tot het watertje dat zich na de waterval vormt en klauteren dan langzaam omhoog tegen de stroom in. we blijven wel uit het water, want de stenen daar zijn spiegelglad. Als we niet verder kunnen kijken we toch wel een 15 tal meters naar beneden, en Higor kleed zich uit om een duik te nemen.... Hij liever dan ik... Brrr het water is ijs en ijskoud. Ik ga via een andere kant naar beneden en kom dan weer bij Higor uit. Hij neemt dan nog een verfrissende (ijskoude) douche onder aan de waterval. Het gehele plaatje van deze waterpartij geeft mij een indruk die ik niet meer ga vergeten. Na nog twee keer bij een andere waterval te klauteren en te klimmen is het voor vandaag wel genoeg. Deze dag ga ik niet snel meer uit mijn geheugen krijgen, als we eindelijk een restaurantje vinden dat open is en we genieten van heerlijke ribjes met rijst en batatas.

DSC_1566 DSC_1562 DSC_1596 DSC_1583 DSC_1587 DSC_1604 

We slapen heerlijk deze nacht in een simpele maar prima pousada, de eigenaar spreekt een klein beetje engels, iets wat je hier niet veel tegenkomt. Ontbijten om 8 uur, om negen uur vertrekken we naar onze volgende etappe.  Brazilie is een land dat meer dan 60% van zijn elektriciteit opwekt uit waterkracht. In de Rio Grande is dan ook een enorme stuwdam gebouwd, wat dan ook weer een heel groot stuwmeer oplevert. We gaan daar vandaag een boottocht maken om de ruige natuur van een andere kant te kunnen bekijken. Met een boot voorzien van een buitenboordmotor van 300pk vliegen we over het water, en stoppen daar op diverse plekken om te genieten van het uitzicht. 

DSC_1623 DSC_1634 DSC_1551

Één van de plekken die we gaan bezoeken is een waterval waar vorig jaar een groot ongeluk heeft plaatsgevonden. Twee boten die onder een waterval gingen varen om de mensen te laten genieten van een uitzonderlijke ervaring zijn toen bedolven onder een stuk rots dat wel tientallen meters groot was en afbrak van de rotswand. 10 mensen kwamen daarbij om het leven, en nu is het dus verboden om dicht bijde waterval en rotswanden te komen. Veiligheid boven alles. Dat dit ongeluk gebeurde is een speling van de natuur, dat stuk rots hing er misschien al tienduizenden jaren, en valt dan precies op het moment dat er wat bootjes onderdoor varen. Hoe veel kans kun je hebben dat er zoiets gebeurd.  Video van het ongeluk. 

DSC_1675 DSC_1698 DSC_1703

Na de boottocht gaan we verder, en maken een wandeling in de natuur oa over een touwbrug van 73 meter lengte, daarna kom je terecht op een pad wat dan weer langs de plek komt van het ongeval. Hier konden we dan ook zien waar dat stuk rots afgebroken was omdat het gesteente erachter natuurlijk nog een hele andere kleur heeft. Het gevoel maakt zich meester dat we dan toch maar een klein wezen zijn in het ontstaan van de aarde....

DSC_1736 DSC_1748 DSC_1739

We vertrekken weer terug naar Mirassol, een ritje van nu 5 uur, waar we onderweg nog een prachtige zonsondergang beleven die wel anderhalf uur duurt....alle kleuren rood en geel tekenen zich nog heel lang af boven de horizon. Waarschijnlijk omdat de zon hier niet in de zee zakt net zoals in Nederland, maar blijkbaar nog heel lang reflecteert op de bergen achter de horizon. Het was een fantastische dag weer....

Foto’s

3 Reacties

  1. Ria Steentjes _Langezaal:
    17 juni 2022
    Geweldig weer.Jullie maken heel veel mee en genieten volop
  2. Tante els:
    17 juni 2022
    Wat een geweldige reis maken jullie! Veel, heel veel indrukken! Goed dat jullie veel foto's hebben. Xx
  3. Els Altorf:
    18 juni 2022
    Ja, mooier kun je het niet hebben.