Op verkenning in Pinda.

We zijn nu 3 weken te gast bij de familie in Pindamonhangaba en we voelen ons thuis. Edu en Dani moeten weer aan het werk, en ze laten voor ons een auto thuis, zodat we zelf op verkenning kunnen. Voor het eerst het verkeer in hier is toch wel even spannend, en we besluiten het centrum van deze stad in te gaan. Gelukkig is GoogleMaps onze vriend hier, dus verdwalen is er niet bij. Zonder deze hulp was dat echt niet goed gekomen, want alles lijkt hier in het centrum wel op elkaar. Eerste maar eens een parkeerplaats zien te vinden, wat makkelijker gezegd is dan gedaan, alle beschikbare plekjes lijken wel bezet, en als je iemand in je achteruitkijkspiegel ziet wegrijden, dan is het te laat, achteruit is namelijk geen optie als je in een lange slang van voertuigen rijd.

Dan spot ik een plekje voor de BurgerKing/Subway. Daar de auto neergezet, en gevraagd aan de medewerkster die net de boel losgooit of dat daar mag en waar ik moet betalen eventueel. De plaats is gratis, dat is weer meegenomen. Wij gaan op zoek naar een winkeltje van Havaianas, de befaamde slippers hier, die je moet dragen om een echte Braziliaan te lijken / voelen. Ze worden door iedereen gedragen, en zijn alleen maar in speciale winkels te vinden. Na een wandeling door de stad, en wat gedwaal doordat Maps niet weet welke richting wij moeten gaan vinden wij de juiste winkel. We lopen weer terug en stoppen op een miniparkje in het midden van de stad, die parkjes zie je hier op verschillende plaatsen, meestal met een standbeeld van iemand die blijkbaar belangrijk was.

Dan een tabakswinkel, waar ze behalve sigaretten ook waterpijpen en dergelijke verkopen, we wanen ons in Amsterdam, haha. Kopen 2 goede aanstekers en krijgen van de eigenaar een doosje geurstokjes, waarschijnlijk omdat wij uit Holland komen. Toeristen zijn ze hier niet gewend, die gaan niet naar dit soort stadjes waar je wel het echte Braziliaanse leven vindt. Die toeristen blijven in Rio, Sao Paulo of de vele stranden. Het is trouwens ook niet het seizoen voor toeristen zo in de herfst hier. Overdag zo'n 22 graden en vannacht was het hier maar 6 graden.

Zaterdag gaan we op bezoek bij een echt duits restaurantje, deze man is getrouwd met een braziliaanse en woont hier nu ongeveer 15 jaar. De menukaart is echt op zijn Duits, schnitzels en bratwurst. Ik bestel Spätzle met goulash, een heerlijk gerecht. De eigenaar vertelt mij dat hij hier wel regelmatig landgenoten te gast heeft, VW heeft namelijk een fabriek in Taubaté, en daar zijn regelmatig duitsers aan het werk. Als afscheid krijg ik nog een echte schnapps van hem voor we weer verder gaan. Voor degene die ook een keer echt duits willen eten: Google even op Mami's Kuche in Pindamonhangaba.

Zondag gaan we een ritje maken de bergen in richting het noorden. Het is druk op de weg, stervensdruk, iets wat we niet verwacht hadden maar het blijkt vandaag Valentijnsdag te zijn, dat wordt hier gevierd door er lekker uit te gaan. En het dorpje waar wij heen gaan blijkt bij Brazilianen favoriet te zijn voor een dagtripje. Santo Antônio do Pinhal ligt een heel eind in de bergen op 1000 meter hoogte. Het is hier frisjes, maar droog, als we bij een restaurantje gaan lunchen. Na een paar lokaties gevonden te hebben waar er echt een wachtrij stond om te kunnen gaan zitten komen we bij een restaurantje waar we 6 jaar geleden ook al waren. aan een soort van forellenvijver, met een watervalletje, waar het water nu best wild naar beneden komt. We hebben een leuk plekje daar onder een rieten parasol en bestellen wat te eten en een fles wijn. De fles wijn is al bijna op als we na een uur eindelijk onze maaltijd op tafel krijgen, het is hier net als in Nederland een crime om aan goed personeel te komen na de corona jaren. Het eten is prima, 2 stukken biefstuk, met frietjes en rijst "Dori Dori", niks anders dan wat in Nederland nasi goreng zou heten. We laten het ons smaken en gaan terug naar Pinda, met deze drukte is er weinig aan om verder te gaan... 

Morgenvroeg om 4 uur staat onze Uber klaar om te vertrekken naar het vliegveld....op naar Mirassol, een klein uurtje vliegen, waar we een paar dagen op bezoek gaan bij Higor. We kunnen bijna niet wachten....