Lara en haar familie

Lara Souza Gomes, het tweede reisdoel van ons. Zij was onze eerste gaststudente, en verbleef in ons "Dilamaro"-stulpje in 2014.

Haar eerste gezin was niet een zo goede keus gebleken, en Lara zat er een beetje doorheen. Toe aan de warmte van een familie, die ook eigenlijk niet wist waar ze aan begonnen was. Wij zijn nu eenmaal niet het ideale gastgezin voor HighSchoolHolland studenten, we hebben geen studerende kinderen meer, en zijn met onze 8 kleinkinderen wel wat oud.... Maar zoals in het verleden zo dikwijls gebeurde, een oproep in het plaatselijke nieuwsblad om hulp, we kunnen in ieder geval iets doen voor een medemens. Niet er makkelijk vanaf komen met een donatie bij een goed doel, nee, gewoon je handen uit de mouwen, desnoods je hoofd op het hakblok.

Ik zie Lara nog binnen komen bij ons, met tranen omdat ze ging wisselen van gezin, maar blijkbaar ook omdat het allemaal ontzettend onzeker is als je zover van huis bent. Lara was op dat moment 17, en bijna 8000 kilometer van huis met ook nog een hele grote diepe oceaan tussen haar en haar familie.Het was carnaval 2014 en dezelfde middag nog feestvieren in de Hille, een buurtcentrum in Oss. Lara had op dat moment al een paar goede vriendinnen, en ze vroeg of het een probleem was om daarmee carnaval te gaan vieren. Carnaval in Nederland, niet te vergelijken met carnaval in Brazilië. Rio is daar het beste voorbeeld van, maar ook in Recife waar Lara vandaan komt weten ze wat feesten is. 

Recife, een miljoenenstad gelegen in de staat Pernambuco precies op de meest oostelijke punt van het Zuid-Amerikaanse continent. Dichtbij de evenaar en dus met een tropisch klimaat. Ik hoop dat de zeewind ons de nodige verkoeling gaat brengen.

Lara bleek al snel het prima naar de zin te hebben in huize Altorf. Heesch had als woonplaats haar voorkeur omdat twee van haar vriendinnen dan dichtbij waren. En naar school (Het Titus Brandsma Lyceum) was in ieder geval maar een paar kilometer fietsen. Diverse uitstapjes hebben we met haar gemaakt, per slot van rekening vonden wij het ook een beetje onze opdracht om haar niet alleen Nederlands goed te leren spreken, maar ook ons land en cultuur over te brengen.

                            Ook  bleek ons gezin voor Lara een goed alternatief, ze houd ontzettend veel van (kleine) kinderen en daaraan is hier nooit een gebrek.Lara is een echt feestbeest, maakt heel snel vrienden, eerlijk en spontaan. Speciaal was de periode van het WK voetbal, gehouden in Brazilë. Lara was nu dus gewoon fan van Oranje...

Ook is ze fotogeniek en ijdel genoeg om zonder goed opgemaakt te zijn niet op de foto te gaan.....

Na een bewogen jaar was het eind July tijd om afscheid te nemen, een emotionele dag, extra omdat in ons landje veel mensen hun gevoelens lieten blijken zo na de ramp met de MH 17 een weekje daarvoor. Haar moeder was een vier weken daarvoor al naar ons gekomen, en ook te gast in ons huis. Samen met haar moeder is Lara nog door Europa gereisd gedurende 3 weken. 

De emoties van het afscheid hebben ons ertoe gebracht om te beloven dat wij snel haar zouden gaan opzoeken in Brazilië. Een toch wel dure reis, die zomaar niet even werkelijkheid kon worden. Maar het blijft kriebelen als je een goed plan hebt. Lara was ondertussen in 2015 hier 6 weken tijdens de vakantie, en herinneringen werden steeds meer de basis voor het uitvoeren van ons reisplan. Het idee was om de zomervakantie van 2016 toch echt onze droom te gaan uitvoeren, tot dat er in december een mailtje kwam van HighSchoolHolland. Ze waren dringend op zoek naar een gastgezin voor dit jaar....

Oké, als uitstel maar geen afstel wordt. We kiezen voor een meisje uit België, en door administratieve regels en visum-zorgen wordt het toch weer een meisje uit Brazilië. Maria Clara Dias, maar daarover meer in een volgend blogje.

En inderdaad uitstel werd geen afstel, in juni de tickets geboekt om dan in december de kou te verwisselen voor een zomer in Recife en Pindmonhangaba.     

  Lara heeft een broer die wij ook al ontmoet hebben gedurende haar verblijf in Nederland. Ze woont samen met haar broer en moeder in een appartement op (ik dacht) 10 hoog. Een mooi uitzicht is dus verzekerd.  En natuurlijk gaan we kennis maken met haar vader. Ook zal Kenji Lara's hondje blij zijn met ons bezoek.   Om ons bezoek extra speciaal te maken zullen we de kerst met haar gaan vieren...

Afijn een mooi vooruitzicht. Maar eerst natuurlijk Maria Clara, die kan vast niet wachten op ons bezoek.  Zoals gezegd, daarover meer in en volgend blogje.