De reis terug.

Laatste etappe van onze droomreis naar Brazilie.

We zijn de laatste dagen dus op Ilha de Itamaracana geweest samen met Lara en haar moeder Leide. Ook het hondje Kenny was mee, en begint zelfs aan ons te wennen. Ze kust mij zelfs. Het enige dat ons een beetje tegenvalt is dat we door deze verrassingsaktie de vader van Lara hoogstwaarschijnlijk niet gaan ontmoeten.

En Adilsom is toch wel iemand die we echt moeten zien deze reis. De laatste avond in Recife gaat dat dan toch nog goed komen, deze dag is toch zo'n dag die je eigenlijk het liefste zou overslaan. Je spullen inpakken, goed nadenken wat waar moet, alle cadeautjes goed verpakken (in kleren rollen dus) en steeds maar weer denken dat het morgen echt voorbij is. We hebben genoten, maar willen toch ook weer onze kinderen zien, onze kleinkinderen knuffelen, en vertellen over alles dat we gezien en meegemaakt hebben .

Er is nog zoveel waar ik niet over geschreven heb, de vreemde modellen auto's die hier rondrijden. Een Renault Logan?? of Volkswagen Gol. Nee, geen Golf, een Gol. En dan heb ik het niet eens over de stadsbussen van Volksbus. In Europa nooit gezien, hier alledaags, want Volkswagen heeft hier in Brazilië een busfabriek. Voor de echte liefhebbers, de volkswagen transport bus, het oude model van voor 1980 wordt hier nog steeds verkocht......

Ook nooit vertelt over vreemde gewoontes. Je gooit hier niet je toiletpapier in de toilet, maar dit afval hoort in het emmertje. Soms wel vreemd om je kont af te poetsen, en dat weliswaar dubbelgevouwen in een afvalbakje te deponeren. Maar jaahk, alles went dus dat ook wel. (Ben wel blij dat ik vanaf vandaag gewoon mijn billen kan kuisen en dan niet meer omkijken voor je op de knop drukt.....

Maar afijn we hebben de laatste avond gezellig samen met Lara, broer Arthur en Adilson met vriendin en dochtertje doorgebracht aan de oude haven, we waren hier al eerder, een echt jet-set gelegenheid die druk bezocht wordt vanavond. Met uitzicht op de "lul" van Brennand (zoals Lara dat standbeeld noemt) eten en drinken we wat, en vinden de vader van "ons" meisje een geschikte peer.

Om twaalf uur zijn we weer terug op de flat bij Laar, en gaan we slapen. Om 5 uur immers moeten we opstaan om op tijd op het vliegveld te zijn.

We  checken in, en even lijkt het of er dus echt ergens iets mis is met ons ticket. De baliemedewerker snapt het allemaal niet meer, en hij is niet de enige. Tot gisteren stond op mijn vliegticket dat we met Avianca of Avia earoleasing zouden vliegen naar Sao Paulo, de rest met Air Europa, een spaanse maatschappij. Gisteren opnieuw mijn ticket gedownload en toen heette de maatschappij ineens Azul.  Ik kreeg ook niet online inchecken voor elkaar, en heb toen voor veel geld met "vliegtickets.nl" gebeld. Die snapten het ook niet, en zeiden dat ik gewoon op de luchthaven maar in moest checken.

De man aan de balie was vertwijfeld, en wij hadden weer haast want ineens zag Anita dat er  ook een andere vliegtijd op het ticket stond, geen 9.30 uur zoals eerst, maar 8.10 uur...oeps, het was al 7 uur geweest voor het duidelijk was hoe het nu moest.

Nieuwe boardingpassen werden geprint, en onze redelijk mooie plekken die ik had voor de trip naar Madrid waren dus nu ineens weg... damn.

Weer  snel afscheid moeten nemen, het is toch altijd weer met tranen weglopen de poort door. Maar eigenlijk wel het beste zo, pijn doet het toch!!

We zijn precies op tijd, kunnen gewoon doorlopen, en na iets meer dan 3 uur vliegen landen we zacht op SaoPaulo airport. We zijn zelfs nog bijna over Pindamonhangaba gevlogen. In gedachten zwaaien we naar Maria en haar familie Snel de luchthaven uit voor een peukie, even een berichtje op facebook plaatsen, en met de shuttlebus van Terminal 1 naar 2. Daar even gekeken hoe we straks verder moeten, we hebben meer dan 2 uur over, en dus weer naar buiten in de brandende zon een tweede sigaretje (of was het de derde). We gaan om half twee weer de douane door, en stappen een klein uurtje later in voor de grootste stap in deze vliegtrip. Elf uur met 400 man in een vliegtuig....gelukkig smaakt de wijn weer als eerst...haha.Het is nu 01.00 uur, Nederlandse tijd, nog iets van 4 uur te gaan.....

Ik stop nu, ga dit morgen van wat foto´s voorzien en proberen te plaatsen op reislogger.

Zie jullie snel.......heel snel