Een nieuw avontuur

Het heeft even geduurd, maar de spanning begint hier toch weer toe te nemen.

Volgende week is het eindelijk zover, na al de ellende om ons heen van Covid-19, gaan we toch weer een grote reis maken.

En jawel, voor degenen die ons kennen en mijn soms ellenlange verhalen hebben aangehoord, is het zeker geen verrassing meer, Brazilië is toch in ons hartje opgesloten.

Corona heeft ons tegengewerkt en al het leed om ons heen, waar iedereen toch in meer of mindere mate mee te maken heeft gehad is (even) in ruste..

In januari de knoop eindelijk doorgehakt, twee vliegtickets gekocht en langzaam aan koffers inpakken, verzorging regelen voor Kaya en Noura, vaccinaties regelen en ga maar door.

Nog net geen slapeloze nachten want volgende week gaan we oude bekenden weer zien, Lara, Maria Clara, Higor en wellicht ook onze laatste student, Marina. Onze studenten en hun familie's zijn in ons hart gesloten.

Toen wij de ouders van Maria vertelde dat wij weer naar Zuid-Amerika zouden afreizen, en hun een bezoek zouden brengen was er maar één voorwaarde, we moesten zeker een maand daar blijven...

En dat geen we dus doen ook, vier weken verblijven we in Pindamonhangaba, met verschillende uitstapjes.

Zeker naar Higor, waar we op het eind van onze reis naar toe vliegen, want 800km autorijden is zonde van de tijd...

Afijn, na onze 40jarige bruiloft wordt dit zeker weer een hoogtepunt waar we lang naar toe hebben geleefd.

Ik ga proberen net als 6 jaar geleden jullie op de hoogte te houden van onze omzwervingen, veel plezier met onze momenten!