Rio de Janeiro dag 2

Het is hier een heerlijke warme dag weer in Rio, de zon schijnt al volop, en de temperatuur gaat weer snel een klein stukje omhoog richting de 30 graden.

We zijn allebei al heel vroeg op, om een uur of zeven onder de douche en dan blijkt dat de rest nog in diepe rust is. We gaan even nog wat slapen, om half negen zitten we aan het ontbijt. Niet te lang treuzelen, want we willen vroeg omhoog naar Christus. het gaat het helaas weer niet worden, de bewolking hangt te laag om dit wereldwonder te kunnen bekijken. Dus snel door naar de Pão de Açúcar, de suikerbroodberg.

Dit gaat alleen maar met een kabelbaan, sorry Anita, maar een andere mogelijkheid is er niet.

De reis omhoog gaat in twee etappe's, de eerste is al een behoorlijke hoogte, en ik ga dusdanig in de cabine staan dat ik vanuit het geopende bovenraam foto''s kan maken. Het uitzicht is adembenemend mooi.Kijk maar mee...

Op het eerste terras, sta je dus op de top van een berg, ik schat hem zo'n 200 meter hoog. Hier kun je van alle kanten foto's maken, en zelfs een klein shoppingcenter is er ingericht. Een vestiging van Havaianas, de wereldberoemde slippers uit Brazilië wordt bezocht, en we kopen een leuk modelletje.

Dan weer genieten van het uitzicht over de baai, haven en de stad. Onvoorstelbaar groot, zover als jemaar kunt kijken rijzen tussen de bergen weer flats op.

Het maakt niet uit of je nu naar links of rechts kijkt, De stad is overal, en de witte stranden zijn duidelijk te zien. Het is op deze hoogte helder weer, en ze zien zelfs een grote lizard en wat capucijnaapjes in de bomen. Ook cirkelen de reusachtige roofvogels om de berg heen.

We zien de andere berg, ons doel van deze trip met de op in de wolken liggen...

Best wel spannend om daar doorheen te moeten zo meteen op het tweede deel met de kabelbaan.

Op naar mijn positie weer bij het raam...wel ff dringen, maar het lukt me weer om prachtige plaatjes te maken op de weg naar de top. 396 meter om precies te zijn, en Anita kijkt naar beneden, en vindt het doodeng.

Ik vertel haar dat ze beter recht vooruit kan blijven kijken, en ik geloof dat het een beetje helpt...

Op de top aangekomen kijken we weer alle richtingen op, maar het beeld is wat vertroebeld door de mist/wolken.

Soms zie je echt helemaal niks, dan is het weer even goed te doen. Ik geniet met volle teugen, en schiet stevig mijn geheugenkaartje vol plaatjes. maar goed dat ik die gisteren had leeggemaakt.... (er stonden al zo'n 800 foto's op)

Even wat drinken in een soort van club...lekker muziek met een goede beat, en ik swing zowaar over het terras....Op 396 meter... lol. We steken een sigaretje op en bestellen wat te drinken. Vanwege de dorst neem ik mijn eerste Caipirinha. geslagen ijs, citroen, suiker en de rest cachaça, van suiker gestookte jenever zeg maar....

We gaan weer terug, maar als ik opsta voel ik die cachaça goed aankomen... Toch niet zo'n slim idee misschien. We lopen naar de cabine van de kabelbaan en ik voel dat mijn kuiten de caipirinha aan het verwerken zijn..lol

Ondertussen heb ik mijn collega's jaloers gemaakt met een Whatsappje vanaf de berg. En de reis naar beneden is al even mooi als  omhoog. We genieten van alles wat we zien, helaas komt er te snel een eind aan. Met een snelheid van 36 km/uur is die 400 meter omlaag snel afgelegd.

We gaan hierna shoppen. Onder één van de grootste wolkenkrabbers van Rio zit een shoppingcenter met wel 4 of 5 verdiepingen. Daar lunchen we, en wordt er dus geshopt.... (had ik niet beter naar het strand kunnen gaan, en de dames laten shoppen?)    Dat doen we later op de dag.

De dief die ons een vieze nasmaak in heeft gegeven van de Copacabana is snel vergeten als je het strand van Ipanema bezoekt. het is al na zessen op een doordeweekse dag. Het strand is zo goed als leeg, aar ik betwijfel of het met het niet zo'n zonnige weer wel echt vol heeft gelegen hier. De strandstoeltjesverhuurders sjouwen hun handel op fiets en handkarren en verdwijnen in het drukke verkeer.(leuk scrabblewoord, strandstoeltjesverhuurders)

Ik ga snel naar het water, wil het voelen, ruiken en zien. Het zand is niet zoals in Scheveningen of Zandvoort, veel witter en wat grover van korrel. Ook blijft het meer aan je lijf plakken als je na het pootjebaden een tijdje er door heen bent gebaggerd.

Maar ja, ik weet het, de mannen onder jullie willen meer zien....

En nu maar hopen dat jullie goed in kunnen zoomen.... toch

Nee hoor alle gekheid op een stokje, deze "praia" is geweldig mooi, en tot na het donker wordt is het hier druk met sportende Brazilianen. En ook daarna blijft het een komen en gaan van mensen over de boulevard.

We gaan richting het uitgaansleven, want de maag moet wederom weer gevuld worden, het is al na achten immers.

Ik laat jullie daarom dan voor nu ook achter met een heerlijke ster...... Freddie heeft zijn imperium hier goed tot zijn recht laten komen.