Rio de Janeiro dag 3

Na een lange reis van bijna 300 kilometer zijn we weer terug in "Pinda". De hete zomer hebben we even achter ons gelaten, en dat is eigenlijk niet eens zo erg. In onze volgende etappe Recife is het namelijk echt pas warm, zeg maar  gerust heet.

De laatste dag Rio begint al weer vroeg, en we willen eigenlijk nog naar het al bekende Christusbeeld. We zullen jammer genoeg dit monument niet meer te zien krijgen want het is weer bewolkt in de wereldstad Rio. Dus gaan we "downtown" zoals het hier genoemd wordt. De oude havenstad van waaruit de Cariocas (de inwoners van Rio) bevoorraad werden in oude tijden met goederen die hier niet vandaan komen.

Je ziet nog steeds de havengebouwen, die nu alleen nog maar gebruikt worden voor evenementen, en als aanlegplaats voor de vele cruiseschepen. Tot een paar jaar geleden liep op deze plaats nog een snelweg in twee verdiepingen, maar vanwege de Olympische spelen is dit hele gebied opgeknapt en nieuw leven in geblazen.

Dat is nog goed te zien op een poster die langs de route die wij lopen hangt. Gebouwen die niet aangepakt konden worden zijn door kunstenaars voorzien van muurschilderijen, en dit alles maakt de boulevard een waar museum.

Ontzettend mooie werken door eigentijdse Braziliaanse kunstenaars.

Met deze hele opknapbeurt is was er ook weer animo om het financiële centrum dat iets verder op ligt samen te laten vloeien qua bouwstijlen.

Een nieuwe tramlijn en de majestueuze cruiseschepen maken het hier tot een lust voor het oog... 

Aan het einde van de boulevard ligt een futuristisch bouwwerk, ik zie er een schip in, maar evengoed een insect of dinosaurus. De vleugel zijn bekleed met zonnepanelen, iets wat je in Brazilië nog niet zo uitgebreid ziet als in ons koude kikkerlandje.

Pal daarnaast een replica van het schip waarmee Rio werd ontdekt op 1 Jan 1502

Een nu stalen driemaster, die bij Sail 2020 niet zou misstaan. Beheerd door de Braziliaanse Marine ziet deze driemaster er perfect uit.

Hierachter aan de overkant van de haven ligt een enorme brug met een lengte van 14 km, die verbind Rio  met Niterói aan de andere kant van de baai. Zelfs de grootste schepen varen hier moeiteloos onder door.

Aan de andere zijde van dit plein staat het Museum van moderne kunst, twee gebouwen, die compleet van stijl verschillen verbonden met een golvend dak.

Vanaf het dak krijgen we een fantastisch uitzicht over dit deel van de stad, waar arm en rijk zoals overal naast elkaar leven.

Daarna is het tijd voor de lunch, en gaan we op pad terug nar het appartement van Monica Costa, de lieve nicht van Dani, die ons deze wonderlijke dagen vn Rio heeft laten genieten.

Op de tocht uit de stad kan ik nog snel een wazig plaatje schieten van de plaats waar de carnavalsoptocht doortrekt, een grootste straat die speciaal hiervoor gebouwd is, aan beide zijdn voorzien van tribunes voor tienduizenden mensen.  We moeten afscheid nemen van een stad die we in ons hart hebben gesloten.  Maar lang niet alles heeft laten zien, het Maracana, de Favelja's en Christo laten ons beloven hier zeker terug te komen.....