Op weg naar de kust, Paraty

Anita gaan al vroeg weer op pad, de dames moeten nog even de bikinilijn laten perfectioneren voor dat de stranden betreden kunnen worden.

We ontbijten gezellig gezamenlijk, en ik eet mijn eerste tapioca pannenkoek ever. Best wel lekker met een plakje kaas erop.

Op route naar de kust komen we langs Aparecida, een Braziliaans bedevaartsoord, dat je echt wel in één woord mag noemen met Lourdes. We hadden gisteren al besloten hier te stoppen, en de kerk die op de plaats van het wonder van Aparecida is gebouwd te bezichtigen. Deze kathedraal is veertig jaar geleden gebouwd op de plek van een eerder kerkje. Het gebouw is zo groot dat de St-Jan er wel 3 keer in zou kunnen....

Er is een dienst aan de gang, en omzichtig zonder de honderden mensen te storen tijdens de mis, maak ik wat foto's. Het verhaal van het wonder is dat een paar arme vissers die al tijden niks konden vangen een beeldje van Christus opvisten uit de rivier. Zij bewaarden het beeld, en sindsdien was er steeds volop vis in de netten. Het beeld is sindsdien te bewonderen in deze kerk, en in goud gehuld wordt hij door miljoenen Brazilianen vereerd. Dit gebeurd achter in de kerk op een speciale omgang die daarvoor gebouwd is. Op 23 oktober wordt de dag van het wonder herdacht in heel het land, en komen er enorm veel mensen te voet langs wegen en snelwegen naar Aparecida.

Het beeldje zelf is maar 25 cm groot, maar van al de praal en pracht wordt je toch wel even stil. 

Na het verorberen van een hamburger en frietjes, iets dat hier niet gewoon is gaan we een marktje op, Bedevaart is commercie. Voor een zacht prijsje bemachtig ik een voetbalshirt van Chapocoense, de club die vorige week het hele team verloor bij een vliegtuigramp.

De bergen weer in tot op een hoogte van 1400 meter. Er zijn vandaag wat wolken, die ons zicht belemmeren als we door een tropisch regenwoud rijden. Best wel jammer, ik had hier prachtige plaatjes willen en kunnen schieten. Stoppen met de auto zit er echt niet in, willen we levend aankomen in Paraty.Bij een antiek-winkeltje, levensmiddelenzaakje annex koffiehuis nemen we rust, en mag ik in de schoolbanken plaatsnemen.

Klemvast zowat, ik voel me op de lagere school.

Weer wat verderop een geweldige waterval, de hoofdstroom vertakt zich in twee stralen water, en ik probeer wat  fris water op te vangen voor onderweg. Het is weer warm vandaag. Niet gelukt dus, de stenen onder aan de waterval zijn glad en  glibberig, als ik probeer toch de fles in de stroom te houden wordt ik van het gespetter dus kletsnat, en lopen  mijn nieuwe sneakers vol.... oeps, hopelijk drogen ze snel weer op.( niet dus, want met deze vochtige warmte droogt het voor geen meter).

Dan over de steeds smaller wordende bergweg verder. nog 10 kilometer door het regenwoud. De mist zorgt dat het niet snel gaat, maar we komen er wel door de stuurmanskunst van Dani. Eduardo en zoontje Rafael zijn trouwens met de motor onderweg gegaan, en hebben ons blijkbaar ingehaald blijkt later.

Paraty is een historisch stadje, van hieruit werd het door de Portugezen geroofde goud van de indianen verscheept naar het thuisland in Europa. De met stenen geplavuisde (of is het geplaveide) weg naar de haven ligt er nog steeds bij als 400 jaar geleden.

We  checken in in het hotel voor de volgende drie dagen, en rusten even na een welkome douche. daarna lopen we het stadje in, Vreemd wel, al die bedrijvigheid hier op straat. het is dan al na achten, maar de Brazilianen eten altijd erg laat. Niet eerder dan een uur of acht, en je ziet regelmatig nog mensen het restaurant in komen om een uur of tien. dat moet je bij ons eens proberen, de kok is dan allang naar huis... haha.
Ik neem na de voortreffelijke Paella nog wat plaatjes van het straatbeeld, en constateer dat er voor mij als elektromonteur hier nog volop werk te doen is. Alles zit op palen geknoopt en gebonden, en voor internet gebruiken ze gewoon een aanwijsbordje?  De net-spanning hier is trouwens maar 127volt dat scheelt wel weer een beetje bij een goede schok... Weer tijd om af te sluiten voor vandaag, het is al na twee uur en de muggen vinden mij een lekker hapje...zie jullie weer snel hier.